Większość dzieci czasem się złości. To naturalna reakcja, gdy życie wydaje się trudne lub niesprawiedliwe. Naturalne jest również, że dorośli odpowiedzialni za to czują się skonfliktowani, kiedy to się dzieje. Mogą czuć się zirytowani i jednocześnie chcieć pomóc. Złość jest często oznaką, że dzieci zmagają się z rzeczami, na które nie mają wpływu lub są sfrustrowane. Nie reagują w ten sposób celowo. Dzieje się tak, ponieważ nie mają jeszcze umiejętności rozpoznawania i radzenia sobie z silnymi emocjami.
Dwie powszechne emocje, które mogą prowadzić do złości to niepokój i frustracja. Kluczem do pomocy jest ustalenie, co powoduje te uczucia. Czy są to trudności w nauce jakiegoś zadania lub umiejętności? Czy może wolniejsze od innych dzieci wykonywanie zadań?
Zrozumienie złości
Zrozumienie, co kryje się za gniewem, pozwala zareagować w najlepszy możliwy sposób. Ale nie zawsze ułatwia to radzenie sobie z gniewem dzieci. Należy pamiętać, że kiedy dzieci się uspokoją, mogą czuć się zawstydzone swoim zachowaniem lub czuć, że są „złe”. Kolejną kwestią, która należy wziąć pod uwagę są skoki rozwojowe, o których możemy dokładniej przeczytać tutaj https://www.vitapku.pl/psychologia/bunt-dwulatka-czyli-negatywizm-dzieciecy-jak-reagowac-i-wesprzec-malucha-w-tym-okresie.
Problemy ze złością mogą się poprawić, gdy dzieci nauczą się panować nad emocjami i wyrażać to, co czują. Istnieje wiele sposobów, aby pomóc dzieciom, które często wybuchają, zarówno w domu, jak i w szkole.
Jak lęk i frustracja prowadzą do złości?
Niepokój i frustracja to powszechne emocje. Jednak dzieci nie zawsze są w stanie wyrazić je w inny sposób niż poprzez złość.
Kiedy dzieci są zestresowane lub zaniepokojone, mogą mieć problem z określeniem, co je trapi. Może im brakować słów, by wyrazić tę mieszankę strachu i obaw. A u niektórych dzieci niepokój wywołuje reakcje fizyczne w ciele, które mogą przypominać złość.
Dzieci są sfrustrowane z różnych powodów. Mogą zmagać się z pracą w szkole lub mieć problemy z przyjaciółmi. Kiedy tak się dzieje, mogą czuć się bezbronne lub bezsilne. U wielu dzieci objawia się to złością.
Nauczenie dzieci panowania nad gniewem
Trudno jest nauczyć dzieci panowania nad gniewem w gorącej chwili. Ale kiedy sytuacja się uspokoi, można zrobić kilka rzeczy:
- Powiedz im, że to w porządku, że czują to, co czują, ale jednocześnie jasno powiedz, że nie jest w porządku wyładowywać złość na innych ludziach.
- Określ jasne oczekiwania dotyczące zachowania. Używaj zdań typu „kiedy – kiedy”, np: „Kiedy przestaniesz rzucać przedmiotami, wtedy możemy porozmawiać o tym, jak mogę ci pomóc”.
- Użyj wykresu emocji lub koła uczuć, aby pomóc im nadać słowa bardziej skomplikowanym uczuciom.
- Porozmawiaj o lepszych sposobach wyrażania złości, takich jak ćwiczenie lub rysowanie uczuć.
- Pokaż czym jest złość i gniew w zabawie i na przykładach.
Podsumowanie
Jeśli dziecko często się złości, ważne jest, aby zrozumieć dlaczego. Obserwowanie zachowania i notowanie może pomóc w wychwyceniu wzorców.
Podziel się swoimi obserwacjami. Ważne jest, aby rodzice i nauczyciele wiedzieli, co się dzieje w szkole i w domu, i aby rozmawiali o tym, co może pomóc w złości.
Rodzice mogą również porozmawiać z lekarzem prowadzącym leczenie dziecka, aby sprawdzić, co może być przyczyną intensywnych emocji i wybuchów.