Kanaliki łzowe to specjalne struktury, znajdujące się w wewnętrznych kącikach oczu. Ich zadaniem jest odprowadzanie nadmiaru łez z worka spojówkowego i kierowanie ich do nosa. Kanaliki są bardzo delikatne i cienkie, przez do łatwo ulegają zablokowaniu. Objawy niedrożności są nieprzyjemne i utrudniają codzienne funkcjonowanie. Jak leczy się tę przypadłość?
Kanaliki łzowe to specjalne struktury, znajdujące się w wewnętrznych kącikach oczu. Ich zadaniem jest odprowadzanie nadmiaru łez z worka spojówkowego i kierowanie ich do nosa. Kanaliki są bardzo delikatne i cienkie, przez do łatwo ulegają zablokowaniu. Objawy niedrożności są nieprzyjemne i utrudniają codzienne funkcjonowanie. Jak leczy się tę przypadłość?
Skąd ta blokada?
Przyczyny zatkania kanalików mogą być pierwotne (wrodzone) i wtórne (nabyte). Pierwsze z nich najczęściej występują u dzieci, natomiast wtórne częściej zdarzają się u dorosłych pacjentów.
Dzieci cierpią na tę przykrą dolegliwość w związku z wrodzoną niedrożnością dróg nosowych, czasem też z powodu krzywej przegrody.
U dorosłych potencjalnych przyczyn jest więcej, mogą być to na przykład urazy, oparzenia termiczne lub chemiczne, nowotwory, przewlekły stan zapalny zatok, polipy w nosie.
Objawy niedrożnych kanalików
Jeśli chodzi o symptomy, są one podobne zarówno u dzieci, jak i dorosłych:
- zaczerwienienie, podrażnienie i ból w okolicy oczu
- silne łzawienie
- ropna (biało-żółta) wydzielina w worku spojówkowym
- opuchlizna w pobliżu dróg łzowych
- gorączka
Dolegliwości mogą się nasilać przy ekspozycji na słońce, zimno lub wiatr.
Aby łzy mogły płynąć
Metody leczenia uzależnione są od wieku pacjenta. Niemowlęta i dzieci przechodzą sondowanie dróg łzowych, dorośli natomiast mają dużo większy wybór: metodę klasyczną, endoskopową i najnowszą – laserową.
- metoda klasyczna – wymaga wykonania nacięcia w kąciku oka i utworzeniu przetoki nad niedrożnymi fragmentami kanalików łzowych. Aby ich drożność została zachowana, lekarz wprowadza tam na pewien czas specjalne rurki. Ten rodzaj zabiegu jest najdokładniejszy, ponieważ lekarz przez nacięcie ma pełny wgląd w przyczynę problemu. Minusem jest pozostająca niewielka blizna.
- metoda endoskopowa – w tym przypadku endoskop wprowadzany jest przez narząd węchu pacjenta by połączyć nos z workiem łzowym. Tutaj również zachodzi potrzeba czasowego umieszczenia w kanalikach silikonowych rurek. Niestety nie w każdym przypadku można zastosować ten sposób, jego skuteczność też jest nieco mniejsza. Zaletą jest brak blizn pooperacyjnych.
- metoda laserowa – polega na wprowadzeniu do kanalików mikroendoskopu połączonego z laserem, którego światło jest w stanie odbudować drogi łzowe. Zabieg jest bardzo krótki, wpisuje się w chirurgię jednego dnia. Niestety jest bardzo drogi (pięć tysięcy złotych za operację jednego oka) i nierefundowany przez NFZ.
Mali pacjenci
Jak już wyżej wspomnieliśmy, leczenie maluchów prowadzone jest za pomocą sondowania kanalików łzowych. W przeciwieństwie do dorosłych, dzieci operowane są w znieczuleniu ogólnym. Zabieg trwa kilkanaście minut i polega na udrożnieniu dróg łzowych za pomocą niewielkiej sondy. Następnie wykonywane jest ich płukanie roztworem soli fizjologicznej i antybiotyku.
Więcej informacji na temat udrażniania kanalików łzowych znajdziesz: https://kardiotel.pl/artykuly/52-okulistyka-operacje/205-udraznianie-kanalikow-lzowych-ktora-metoda-najskuteczniejsza